Software Defined Everything

De Wet van Moore stelt dat door technologische vooruitgang het aantal transistors in een geïntegreerde schakeling elke 2 jaar verdubbelt. Toen deze Intel-oprichter dit in 1965 poneerde, kon hij niet bevroeden dat zijn ’wet’ 50 jaar later nog steeds zou gelden. Eens moet aan die verkleining van componenten toch een einde komen, vragen velen zich hardop af, maar IBM maakte laatst toch weer bekend nog een stap verder te zijn in chip-minimalisatie – met zo’n 50%.

Neuronen vs chips
Vanuit de natuur gezien hebben we nog een lange weg te gaan. Zeker als we naar de geconcentreerde denkkracht van onze hersenen kijken. Die grijze massa, bestaande uit neuronen met verbindingen ertussen heeft wel wat weg van wat we in chips bouwen met fysieke componenten: gate-arrays. Alleen zijn neuronen biologische cellen in plaats van dode materie en weer ordes kleiner dan onze processortechniek.

Enkele jaren geleden hebben wetenschappers een kunstmatig biologisch brein gebouwd op basis van de neuronen van ratten. Dit brein bestond uit veertig tot zestig neuronen en had een korte termijn geheugen van twaalf seconden. Een knap staaltje biologisch knutselen. En net als bij de Wet van Moore, zal dit kunstmatige brein ook wel beetje bij beetje vergroot en versneld worden door wetenschappers. Dus er is nog toekomst als de technologische Wet van Moore uitgewerkt is.

Kunstmatige intelligentie
Net zoals we onze spierkracht vervingen – en ook versterkten – door allerlei actuatoren die mechanisch krachten kunnen ontwikkelen, zo proberen we onze eigen denkkracht te vervangen en te versterken. De micro-elektronica zijn de neuronen, de intelligentie maken we met behulp van software.

De Wet van Moore heeft ervoor gezorgd dat de rekenkracht van chips – tegen steeds lagere kosten – gigantisch groeide. Hierdoor hebben we ongelofelijke hoeveelheden goedkope digitale denkkracht voorhanden waar we slimme en leuke dingen mee kunnen doen. Vanwege die lage processorkosten is de uitdaging in deze tijd vooral om software te ontwikkelen en gebruiken die optimaal van die rekencapaciteit gebruik kan maken. Onze mobiele apparaten hebben intussen meer rekencapaciteit dan de grootste computers 20 jaar geleden.

Software Defined
Daarom is het begrip ‘Software Defined’ de laatste jaren populair geworden. We kunnen steeds meer functies om ons heen aansturen door onze eigen denkkracht te vertalen naar software. We kunnen processen automatiseren en onszelf veel slimmer maken dan we van nature al zijn. Het slimme huis, de digitale auto, een digitale wereld is het resultaat. Dit neemt in razend tempo toe sinds het kantelpunt in 2010, toen de smartphone en iPad op de markt kwamen. Er zijn op dit moment werkelijk meer mogelijkheden dan we met zijn allen kunnen verzinnen om de wereld om ons heen digitaler en intelligenter te maken. Een zeer innovatieve periode dus.

De digitale ‘energiecentrales’ van onze informatiemaatschappij zijn datacenters. Zij leveren de grote, betrouwbare, altijd aanwezige rekenkracht en data-opslag voor de mobiele wereld waarin wij leven. De twee werelden van die enorme mobiele rekenkracht en die van de grote datacenters vloeien in elkaar over. We noemen dat ook wel een bimodale informatiewereld, een begrip dat Gartner heeft benoemd. Het zijn twee in essentie verschillende informatie-omgevingen: de één is traditioneel, efficiënt, veilig en accuraat terwijl de ander niet-sequentieel is, lichtvoetig, simpel en zeer snel.

Groot en robuust vs klein en snel
Karakteristiek voor mode 1 – de grote en robuuste IT – zijn software ontwikkelingen op grote computersystemen die vooral ontwikkeld zijn voor stabiliteit, veiligheid en continuïteit. De hartslag en spijsvertering van de organisatie Dit vraagt gespecialiseerde software ontwikkelaars en traditionele ontwikkelprocessen, terwijl de business weinig betrokken hoeft te zijn bij die ontwikkeling.

De andere modus – mode 2 – onderscheidt zich door de snelheid en de betrokkenheid van de business bij het ontwikkelen van nieuwe functionaliteiten. Het is gericht op snelheid en innovatie en de business is er vanzelfsprekend zeer nauw bij betrokken, omdat die de software direct wil en moet gebruiken. Het zijn de ogen, oren en mond van de organisatie. Belangrijk zijn hier korte ontwikkeltijden, snel verbeteringen kunnen aanbrengen en dat liever in minuten dan uren. Time-to-market is hier de drijver.

Voor mode 2 zijn snelle ontwikkelomgevingen nodig. Nieuwe, jonge bedrijven brengen deze op de markt, meestal in Open Source-omgevingen. Door de functionaliteit in een grote community van ontwikkelaars onder te brengen, ontstaat de kracht van de crowd. Velen denken en ontwikkelen mee, waardoor snel een hoge kwaliteit gereedschappen ontstaat en herbruikbare basisbouwstenen worden ontwikkeld. Hier kunnen dus eenvoudig apps mee worden ontwikkeld, zonder dat je zelf een hooggeschoolde programmeur of ontwikkelaar hoeft te zijn. De business kan het zo nodig zelf, als ze de basisprincipes onder de knie hebben. Zo komt IT eindelijk weer terug bij de business!

Snel, sneller, snelst
Om de snelheid in applicatie-ontwikkeling te ondersteunen, moet de infrastructuur daar ook toe in staat zijn. Je bent dan op zoek naar geautomatiseerde datacenters die snel alle gewenste diensten kunnen leveren: standaard cloud services die snel uitgerold kunnen worden, nieuwe opslagvormen op flash arrays die vele malen sneller data kunnen lezen en schrijven, converged-systemen die als datacenter-bouwblokken snel capaciteit leveren.

Naast snelheid in zowel app-development als de infrastructuur, vraagt een ander gebied ook om snelheid: de wereld van cybersecurity. Hoe beter men realtime kan controleren en verdedigen, des te veiliger de infrastructuur kan zijn en blijven. Razendsnelle detectie, verdediging en zo nodig ook aanvallen is hierbij cruciaal. De aanval is immers de beste verdediging.

Snelheid is de drijver van innovatie die we momenteel zien. Veel, zo niet alles, wat we doen, kan sneller dan vroeger. Zelfs zoveel sneller, dat als je er niet in meegaat, je al snel ver achterloopt op je concurrenten. Gebruikers zijn verwend en kiezen uiteindelijk toch meestal voor snelheid en niet per se voor iets betere kwaliteit of iets lagere prijs. Slimme en snelle software maakt steeds vaker het verschil.

‘Software Eats the World’ was de titel van een boek vijf jaar geleden. De schrijver Marc Andreessen heeft het toen juist voorspeld: alles wordt Software Defined.

Door: Hans Timmerman, CTO van EMC Nederland