Software-Defined Data Center is geen quick fix

Software-Defined Data Center. Het is geen hard- of softwareproduct dat je zo van de schappen kan pakken. Het gaat zowel business als IT aan. Alle onderdelen van een IT-infrastructuur leren met elkaar praten, maar ook business en IT moeten helder krijgen over wat ze nu precies willen bereiken. Het Software-Defined Data Center is een staat waarin de IT-omgeving kan komen. De vraag om een SDDC komt echter vaak vanuit de business.

Het onderwerp klinkt technisch: Software-Defined Data Center. Het is ook logisch dat de IT-afdeling als eerst aan de slag gaat, maar idealiter komt de initiële vraag voor een SDDC vanuit de business. Al zou een chief executive officer misschien niet weten dat het die benaming moet meekrijgen. De businessvraag komt vervolgens weer voort uit mogelijkheden die innovaties en ontwikkelingen, gebaseerd op technologie, vandaag de dag kunnen bieden. Denk maar aan Internet of Things, social media of mobility.

Dat de ontwikkelingen vragen om een SDDC heeft te maken met het behalen van business doelstellingen. Bij grote bedrijven worden die alleen gerealiseerd als de software ondersteuning kan bieden. En als dat snel en efficiënt kan gebeuren. Met andere woorden: je wilt oplossingen binnen het bedrijf als een service aanbieden aan de business. Dat vraagt een andere benadering van je IT-infrastructuur, maar ook een andere benadering voor het uitzetten van business vraagstukken.

Het inzetten van oplossingen op het moment dat het nodig is, is ook het grote voordeel van een SDDC. 'Het is precies op tijd en voor zolang als je het nodig hebt', vertelt Peter van der Torn, Pre-Sales Consultant bij i3 Groep. Dat betekent dat kosten worden beperkt. Ook hoeft IT niet langer handmatig opslag, licenties of servers te regelen op het moment dat de business ondersteuning wilt. De afdeling kan zich dan richten op complexere IT-aangelegenheden in plaats van het bouwen van de fundatie.

Een volmaakt SDDC heeft een schil van een gevirtualiseerde server, opslag en netwerk. Daar binnen zitten hard- en softwareonderdelen die met elkaar en de server, opslag en netwerk automatisch communiceren op basis van de business logic layer die in de kern zit. Hier zijn business processen en de autorisatie van medewerkers in kaart gebracht. Overigens is het zo dat als er aan de ene kant iets verandert, dat dat direct invloed heeft op de andere lagen. Een holistische aanpak is dus noodzakelijk.

Geen SDDC-pakketje

SDDC kan alleen niet uit een kast worden getrokken en als een pakket worden geïnstalleerd. 'Het is een staat, die je infrastructuur kan bereiken', aldus Van der Torn. In de virtualisatielaag werk je toe naar standaardisatie zodat hard- en software altijd met elkaar kunnen communiceren. Aan de business kant creëer je een service catalogus, waarmee eindgebruikers kunnen aangeven welke oplossing ze nodig hebben. Door een reeks van beslispaden en -bomen wordt door één druk op de knop de juiste bronnen, abonnementen en functionaliteiten in gebruik genomen.

De eindgebruiker hoeft niet meer langs de IT-afdeling voor het creëren van IT-functionaliteit, maar dat betekent niet dat business en IT niet meer met elkaar communiceren. Zeker bij het opzetten van een SDDC zijn duidelijke afspraken noodzakelijk, vertelt Eric Meybaum, Pre-Sales Consultant bij i3 Groep. 'Business processen zijn de uitgangspunten. Maak afspraken over de voorwaarden oftewel service level agreements (sla's). Wie doet en mag wat? Binnen een SDDC is het mogelijk om al deze afspraken om te zetten in technische stappen om automatisering mogelijk te maken.'

Veel Nederlandse bedrijven zijn daarom nog helemaal niet zo ver dat ze een SDDC staat kunnen behalen. Op dit moment is tachtig procent bezig met het virtualiseren van de server, de opslag en het netwerk, vertelt Meybaum. 'Ze zijn bezig met het uitbannen van de verschillen tussen verschillende soorten hardware. Hardware moet universeel worden en probleemloos met elkaar en de software kunnen communiceren.'

Meybaum: 'Overigens zijn de meeste bedrijven al zo ver dat de server gevirtualiseerd is. VMware is een grote leverancier, maar ook Microsoft zet grote stappen in de markt met de oplossing Hyper-V.' Nu zijn steeds meer bedrijven aan het kijken hoe ze hun storage-oplossingen kunnen virtualiseren. Het virtualiseren van de netwerkstructuren is het lastigst, omdat netwerkfunctionaliteit zich moeilijk op generieke hardware laat plaatsen.

Legacy staat in de weg

De beste manier om met SDDC aan de slag te gaan en zowel IT als business aan de slag te zetten, is het opstellen van een roadmap. Idealiter doe je dat in een samengesteld team. 'Je moet kleine stapjes zetten', vertelt Van der Torn. 'Je kunt niet verwachten dat je morgen een SDDC hebt staan. Het is geen revolutie, zoals cloud bijvoorbeeld is, maar een evolutie. Dat is maar goed ook, want je hebt een stabiele basis nodig voor je infrastructuur.'

Hoe snel een bedrijf stappen kan nemen naar een SDDC-omgeving hangt af van de volwassenheid van het bedrijf. Hoeveel gestandaardiseerde hard- of software gebruikt een bedrijf? Welke business processen zijn al in kaart gebracht? Is de IT-afdeling in staat om de traditionele inrichting van de architectuur los te laten? Onderdeel daarvan is ook: wat is mijn adoptiegraad? Wat is het draagvlak? Wat is het gedrag van de organisatie als nieuwe diensten in gebruik worden genomen?

'Je gaat een reis maken', vertelt Van der Torn. 'Je moet als organisatie aan de slag, het is geen IT-feestje.' Toch heeft een groot deel van de bedrijven al de cultuuromslag gemaakt, zonder dat ze het weten, aldus Van der Torn: 'Door het nieuwe werken of mobiliteit worden diensten binnen het bedrijf al snel vormgegeven vanuit de business. Als medewerkers willen werken met tablets dan wordt het al snel gerealiseerd. Het is niet meer zoals de traditionele IT, die zegt: 'Dat hebben we niet, dus het kan niet.''

Auteur:Anne van den Berg