Met Bitcoin trapten we er weer in

De oprichters van Singularity University geloven dat we ons op diverse markten en wetenschapsgebieden op een punt van omwenteling bevinden, maar dat we het tijdstip van die omwentelingen zelden juist inschatten. Hoe dat kan? De exponentiele groei die deze ontwikkelingen kenmerkt, heeft namelijk een kabbelende en vrij vlakke eerste helft van de groeicurve, maar een zeer explosieve tweede helft. Met andere woorden: de eerste sust ons in slaap, de tweede overvalt ons. De eerste 10 verdubbelingen van de Bitcoin koers vanaf 5 cent vielen alleen insiders op, de afgelopen 3 hebben tot gesprekken in DWDD geleid.

Ray Kurzweil, een van de oprichters van Singularity, illustreert de basisgedachte achter zijn instituut met het verhaal van de uitvinder van het schaakspel. Die legt zijn geesteskind voor aan de keizer en wordt bedankt met een beloning naar keuze. Dat wordt, tot verbazing van de keizer, één rijstkorrel op het eerste vlak van het schaakspel met een verdubbeling bij de overgang naar elk volgend vlak. De schenker zag het als een geringe tegenprestatie, de ontvanger wist beter. Want halverwege het schaakbord werd de keizer al snel stiller, om aan het eind te moeten concluderen dat de berg zo groot zou worden als de K2. De uitvinder heeft zijn creatieve antwoord naar verluid niet overleeft.

Het fenomeen van exponentiële groei is niet onbekend. De cycli met betrekking tot Moore’s Law zijn weliswaar opgerekt van 12 naar 18 maanden (en sceptici vrezen dat het einde in zicht komt), maar de koersontwikkeling van Bitcoin is een mooie illustratie dat het blijft lukken om ons in slaap te sussen. Ook mij: tijdens een seminar-presentatie vele jaren geleden waarin Kurzweil aangaf dat deze crypto zich op de exponential growth curve bevond, heb ik niets met die gouden tip gedaan en ben ik, net als velen nu met mij, relatief laat ingestapt.

Wat drijft die exponentiële groeicurves en de daaraan verbonden kantelpunten volgens de denkers van Singularity? Dat zijn de 6 D’s:

• Digitization: op het moment dat iets wordt getransformeerd tot nullen en enen- van muziek tot biotechnologie- wordt het information-based technology en stapt het op de exponential growth curve
• Deception: de bedrieglijke en onopvallende eerste verdubbelingen van Bitcoin hierboven zijn een mooie illustratie
• Disruptive: waarom zou je nog CD’s kopen als je alle muziek in je broekzak hebt, waarom films kopen als je digitaal foto’s kunt maken, delen, opslaan etc.
• Demonitized: kosten dalen en worden een steeds kleinere belemmering voor breedschalig gebruik, denk aan de daling van de kosten van compute en storage Dematerialized: functies komen los van een specifiek apparaat en worden geaggregeerd. Kaarten, GPS, video, telefoon, radio, camera? Tegenwoordig allemaal verkrijgbaar in één apparaat
• Democratisering: als iets is gedigitaliseerd wordt het breed toegankelijk en is het niet meer het exclusieve domein van overheden, multinationals of de rijken onder ons.

Zoals het verleden heeft aangetoond, tot aan de Bitcoin gekte van vandaag, dat we de snelheid van exponentieel groeiende technologie blijven onderschatten en er daarnaast maar weinig organisaties het lef hebben voor een radicale ommezwaai (mochten ze de trend en curve wel op tijd detecteren zoals bij Netflix) dan rest er op mijn eigen vakgebied van cloud-, infra- en verandermanagement maar één oplossing.

Dus als ik tegenwoordig aan buitenstaanders moet uitleggen waar Bauhaus zich als organisatie eigenlijk de hele dag mee bezig houdt, dan is het antwoord (waar mogelijk bedekt onder een indrukwekkend dekentje van vaktermen, het kenmerk bij uitstek voor vergaande beroepsdeformatie): een bijdrage leveren aan de wendbaarheid van een organisatie. Zo zijn we beter voorbereid op dát wat we waarschijnlijk (weer) niet zien aankomen.

Door: Lucas den Os (foto), directeur van BAUHAUS ArtITech