Blockchain in business

De korte geschiedenis van blockchain is onlosmakelijk verbonden met crypto-currencies. Toen in 2008 Satoshi Nakamoto *) een whitepaper schreef over de bitcoin, was de onderliggende blockchain de werkelijk technische innovatie. De techniek werd in de jaren negentig ontwikkeld. In 1991 schreven Stuart Haber en W. Scott Stornetta een paper genaamd ’How to Time-Stamp a Digital Document’. Bij elke cryptografisch opgave is een time-stamp schema een belangrijk deel van de uiteindelijke security. Uitgangspunt voor de paper van Stuart en Scott was dat het bijna onmogelijk is om ‘valse’ time-stamps te maken, zeker als je die in opeenvolgende blokken met elkaar verbindt.

Documenten delen

Basis van hun paper was dat het centraal op een computer bewaren van digitale documenten niet betrouwbaar was. Een betere manier was deze documenten, eventueel in delen, te verspreiden over meer computers. Hun uitdaging was een manier te vinden om de echtheid van data te controleren zonder de inhoud prijs te geven. Als een document eenmaal een time-stamp had gekregen en het werd vergeleken met een ander document met dezelfde time-stamp, dan moesten die twee documenten bijna wel identiek zijn. De kans dat een vergelijkbaar document eenzelfde time-stamp had, was klein.

Deze vergelijkingsmethode was niet echt veilig, omdat degene die de documenten vergeleek, ook de inhoud kon zien. Daarom werd de cryptografische hash-functie geïntroduceerd. Door van de digitale inhoud van het document, volgens een vastgesteld algoritme een hashcode te maken en deze te koppelen aan de betreffende time-stamp, werd zowel moment van creatie als de inhoud van een document uniek. Immers, als ook maar één woord of letter in het document anders zou zijn, ontstond een andere hash-code. Daarnaast was een hashcode relatief klein en kon makkelijk digitaal worden verstuurd. Tenslotte, ten overvloede, kon nog een digitale handtekening worden toegevoegd dat de ‘creator’ eenduidig vastgelegde. Hashcode en timestamp werd al snel door rechters erkend als digitale ‘echtheid‘ van documenten.

Content addressable storage

Het paper van Stuart en Scott was de basis voor CAS: Content Addressable Storage waarover ik in een eerdere blog ‘inhoud gerelateerde opslag’ al verteld heb. Begin 2000 door de Vlamingen Paul Carpentier en Jan van Riel bij het Belgische bedrijf Filepool in Waver ontwikkeld en als bedrijf in 2001 overgenomen door EMC Corporation. Die bracht deze opslagtechniek uit onder de naam Centerra. De inhoud van een file werd omgezet in een cryptografische hashfunctie als ‘sleutel’ of ‘vingerafdruk’ van het document en gekoppeld met een time-stand. Precies zoals beschreven door Stuart en Scott in 1991.

In 2008 maakte Nakamoto – zoals hij in voetnoten vastlegde – gebruik van het oorspronkelijke paper uit 1991 waaruit hij het uiteindelijke blockchain concept ontwikkelde. Het verhaal hierover is prachtig beschreven op deze website. Vervolgens lanceerde Nakamoto in januari 2009 de bitcoin als virtuele munt. En volgden vele ander digitale valuta’s, allen gebaseerd op het blockchain principe. Echter de blockchain techniek is veel breder inzetbaar dan ‘slechts’ voor cryptovaluta. We zien dat het op dit moment een serieuze zakelijke technologie aan het worden is. Een nieuwe database techniek om digitale data open, veilig en onveranderbaar gedistribueerd op te slaan, gebaseerd op hierboven beschreven cryptografische hash-functies. Blockchain heeft een grootse toekomst in elke zakelijke organisatie.

Uitwisselen van waarde

In een eerdere blog beschreef ik dat we met blockchain – als onveranderlijke, gedistribueerde  database – voor het eerst via het internet waarde kunnen vastleggen en distribueren. Waarde vastgelegd in tokens, zoals de bitcoin of andere munten, maar ook waarde als eigendomsbewijs zoals een NFT, of waarde in een transactie zoals een smart contract, of waarde in een applicatie zoals een dApp of waarde in een organisatie zoals een DAO. Met deze belangrijke functionele elementen van Web3 kunnen we onze processen, intrinsieke waardegeneratie en een waarde-organisatie op een veel integralere, maar vooral ook veiliger manier organiseren. Mede omdat de database per definitie onveranderbaar is en het liefst decentraal moet zijn opgebouwd. Een paradigma verandering van de bovenste plank.  

We zien op veel plaatsen het gebruik van blockchain techniek de zakelijke wereld binnenkomen. Het is een vergelijkbare tijd als eind jaren negentig toen we voor het eerst met hyperlinks data met elkaar konden linken. HTML, SGML en XML waren de ‘mark-up languages’ die we gingen gebruiken om voor het eerst digitale data georganiseerd voor menselijk gebruik toepasbaar te maken. Als mens leesbare en begrijpbare data die de computer ook begreep en kon manipuleren. De basis van zoekmachines, websites, digitale publicaties en programmeerbare transacties. De blockchain kun je – net als de revolutionaire hyperlink indertijd – als vergelijkbare, nieuwe paradigmaverandering voor het internet zien. 

Web2 en Web3

Onze huidige internetwereld hebben we de afgelopen twintig jaar opgebouwd op basis van de uitvindingen en innovaties uit de jaren tachtig en negentig. En geïntegreerd met een totaal nieuwe mobiele wereld rond de vaste infrastructuur van het oude internet-ontwerp dat we achteraf ook wel Web1 zijn gaan noemen. Net zoals de oude Web1 wereld nog steeds bestaat, maar is aangevuld met de nieuwe functies en mogelijkheden van het mobiele Web2, zo zal Web3 nu de waarde-toevoeging zijn aan bestaande internetnetwerken, cloud en vooral edge oplossingen. Het is geen kwestie van òf-òf maar én-én. En net zoals Web1 door Web2 op de achtergrond kwam, zal de komende twintig jaar Web3 datzelfde doen met de huidige Web2 wereld. Web3 wordt de dominante ervaring.

Daarom zien we de eerste zakelijke Web3 oplossingen, meestal ook de mogelijkheid hebben om in de ‘oude’ Web2 wereld te kunnen functioneren. Handig voor nieuwe techniek: bij problemen kan men terugvallen op de oude, bekende mogelijkheden. Toch zal Web3 techniek snel tractie krijgen. Vooral omdat we zoveel dingen veel sneller, veiliger en beschermder kunnen doen. Zoals iemand zei: ‘het is een veel efficiëntere manier om dingen vloeibaar te maken, die momenteel niet liquide zijn’.

Privacy

Blockchain heeft het potentieel meer privacy te brengen in een ‘uitgehongerde‘ privacy wereld. Elke dag gegevens over onszelf opgeven. Zowel vrijwillig als zonder het te weten. Blockchain maakt het mogelijk om de identiteit van een individu te tokeniseren en zelfs te pseudonimiseren. Hierdoor krijgen bedrijven een manier om veilig ‘gedecentraliseerde identiteiten’ vast te stellen waardoor gebruikers alle controle krijgen over wanneer, waar en met wie ze hun inloggegevens (willen) delen. Die soevereine identiteit maakt het zelfs mogelijk om op basis van je werkelijke, geverifieerde identiteit je vervolgens decentraal, mobiel en passwordloos te kunnen identificeren of in te loggen.

Door AI en machine-learning algoritmen los te laten op de rivier van gegevens die zowel door private als publieke blockchains stroomt, kunnen we patronen ontdekken die we anders nooit zouden kunnen vinden. We kunnen veiliger gegevens delen waarbij het helpt om AI te ‘democratiseren’ waardoor het op grotere schaal beschikbaar en bruikbaar wordt. Omgekeerd kan AI het consensus proces van blockchain efficiënter en energiezuiniger maken. De mogelijkheden om AI toe te passen op blockchain-data zijn letterlijk eindeloos. Blockchain heeft het potentieel om het enterprise-platform te worden dat een einde maakt aan alle huidige enterprise-platforms.

*) Of Satoshi Nakamoto een echte persoon was of een groep personen is onbekend. De naam wordt ook wel als afkorting gezien van de bedrijven: Samsung, Toshiba, Nakamichi en Motorola. Anderen zien de pionier op het gebied van cryptografie en digital privacy, Hal Finley (1956 – 2014) als mogelijke ontwikkelaar. Hij woonde 10 jaar lang vlak bij ‘Dorian Satoshi Nakamoto’ in Temple City, (Californië) en ontving de eerste bitcoin transactie die Satoshi verstuurde. In een laatste interview in 2014, toen hij al ernstig ziek was van ALS, ontkende Hal dat hij de ontwikkelaar van bitcoin was. We zullen het dus wellicht nooit meer te weten komen...

Door: Hans Timmerman (foto)