Verovert Nvidia met AI-fabrieken de wereld?
Nvidia’s ontwikkeling lijkt onstuitbaar en herdefinieert als belangrijkste technische innovator enkele paradigma’s in de de computerindustrie. Met de lancering van de AI-chip en het concept van de AI-fabriek toont zij een toekomstgerichte visie op de ICT-infrastructuur die diepgaande implicaties zal hebben voor bedrijven wereldwijd. Dertig jaar geleden werd Nvidia opgericht in een Denny’s wegrestaurant in East San Jose en had bij de oprichting zelfs (nog) geen naam. De oprichters noemden hun idee NV’s – New Versions – en wilden hun bedrijf NVision noemen, maar een fabrikant van toiletpapier bleek die naam al te bezitten. Het werd uiteindelijk Nvidia, afgeleid van het Latijnse woord ‘Invidia’, dat jaloezie of afgunst betekent. De oprichters richtten zich op de game-industrie met hun steeds hogere eisen aan de verwerkingssnelheid van grafische processoren. Hun focus op de ontwikkeling van snelle chips voor videogames, werd de basis voor hun huidige succes op de AI-markt.
De NV1
Nvidia dacht dat grafische verwerking de kant van vierkante primitieven op ging, in plaats van de bestaande ontwikkeling van driehoekige primitieven. Ze gokten op het verkeerde paard. Een pijnlijk dilemma: doorwerken aan een inferieure chip of alsnog kiezen voor driehoekige primitieven. Via een persoonlijk contact die geloofde in de kunde van het Nvidia-team, kregen ze alsnog een investering van 5 miljoen dollar los om in zes maanden tijd de beloofde chip te maken. Ze ontsloegen de meeste werknemers en richtten zich 100% op de ontwikkeling van een nieuwe chip, geoptimaliseerd in het verwerken van driehoekige primitieven.
De RIVA 128 kwam in 1997 op de markt, terwijl er nog slechts dertig dagen loon voor de resterende veertig werknemers was. In die periode van wanhoop verkochten ze in enkele maanden een miljoen chips, dat de cashflow gaf de volgende generatie te ontwikkelen. De RIVA TNT werd de basis voor de oude reputatie van het bedrijf: het ontwikkelen van de beste grafische adapters. Maar nog jarenlang bleef het onofficiële bedrijfsmotto: ‘Our company is thirty days from going out of business”.
Van grafische hardware naar AI
In 1999 – twee jaar later – ging Nvidia naar de beurs en brachten NV10: de GeForce 256 uit. Het eerste product dat als een echte GPU (Graphics Processing Unit) en 3D-processor op de consumentenmarkt werd gebracht. Ze wonnen het contract om de nieuwe chip voor de Xbox-gameconsole van Microsoft te ontwikkelen waarvoor ze een voorschot van 200 miljoen dollar kregen. Hierdoor kwam Nvidia in 2001 al in de S&P 500 en moesten indexfondsen verplicht hun aandelen aanhouden. Via deze enorme waardevermeerdering konden zij via overnames technologie van concurrenten in handen krijgen. Toen zij in 2004 – tien jaar later – de opdracht kregen om Sony te helpen bij de ontwikkeling van de grafische chip voor de Playstation 3 was hun positie verzekerd. Forbes riep in 2007 Nvidia uit tot het ‘Bedrijf van het Jaar’.
Tien jaar geleden besloot Nvidia een hoofdkantoor te bouwen in de vorm van twee gigantische driehoeken als ‘de fundamentele bouwsteen van computergraphics’. Het bedrijf diversifieerde naar drie belangrijke markten: gaming, auto-elektronica en mobiel. Naast samenwerking met Toyota voor autonome voertuigen, ontstond in dat zelfde jaar 2017 een partnership met het Chinese Baidu voor cloud computing, autonoom rijden, consumenten apparatuur en Baidu’s open source AI-framework PaddlePaddle. Een jaar later meldde Google dat Nvidia’s grafische kaarten werden geïntegreerd in de AI-platformen van Google Cloud-services.
Nvidia werd synoniem voor high-performance computing. De overname van Mellonox breidde hun voetafdruk in de high-performance computing markt enorm uit. In 2020 ontstonden zelfs gesprekken om voor 32 miljard dollar Arm te kopen. Maar die overname was een brug te ver en liep spaak. Door bezwaren van de Britse CMA startte de EU een mededingingsonderzoek in. De Commissie stelde dat de overname van Nvidia de toegang van concurrenten tot de producten van Arm zou kunnen beperken en Nvidia te veel interne informatie over haar concurrenten zou kunnen verschaffen vanwege hun deals met Arm.
De grens van 1 biljoen dollar
Op 26 September 2023 vierde Nvidia zijn historische oprichting dertig jaar eerder bij Denny’s restaurant in East San Jose waar een plaquette werd geplaatst om geboorte van hun bedrijf, dat nu een biljoen dollar omzet had, te memoreren. De vraag naar hun GPU’s is intussen zo groot, dat Nvidia bepaalt hoeveel chips de techgiganten kunnen krijgen. Zij smeken Nvidia als het ware om chips voor hun AI-platformen. Oracle’s Larry Ellison zei onlangs dat hij en Elon Musk van Tesla en X tijdens een diner met Huang “smeekten” om extra H100’s: “Dat is denk ik de beste manier om het te beschrijven. Een uur sushi en bedelen.”
Nvidia is intussen begonnen met de ontwikkeling van ARM-gebaseerde verwerkingseenheden voor het Windows besturingssysteem en ze blijven de ‘hot werkgever’ in Silicon Valley terwijl andere technologie bedrijven gedwongen krimpen. Op 1 maart 2024 jongstleden werd Nvidia het derde bedrijf in de geschiedenis van de VS met een marktkapitalisatie van meer dan $ 2 biljoen. Nvidia had slechts 180 dagen nodig om van $1 biljoen naar $2 biljoen te komen, waar de eerste twee bedrijven, Apple en Microsoft, er elk meer dan 500 dagen over deden.
De toekomst van AI-fabrieken
De gigantisch groeiende computing capaciteit voor zovel Machine learning en voor AI legt Nvidia geen windeieren en zijn intussen de hofleverancier van deze chips geworden. Op Dell Technologies afgelopen week in Las Vegas maakte Michael Dell bekend dat zij 4U units met vloeistofgekoelde Nvidia chips gaan leveren om aan de enorme behoefte aan processing capaciteit te kunnen voldoen. De enorme processorcapaciteit wordt naar de data gebracht in plaats van andersom. Immers, grote hoeveelheden data verplaatsen kost meer energie en veel transporttijd en het is dus makkelijker om de processor dan maar naar de data te brengen.
Jensen Huang, CEO van NVIDIA trekt parallellen tussen industriële revoluties en de huidige AI-revolutie gebaseerd op de transformatieve kracht van data. In het traditionele industriële proces worden grondstoffen omgezet in waardevolle producten. In het moderne datacenter worden data omgezet in waardevolle datatokens en informatieproducten. Door datacenters te herdefiniëren als AI-fabrieken, belicht Huang de fundamentele verschuiving in het zien van een data-infrastructuur: ‘in plaats van kostenplaats een inkomsten genererende asset.’
Het datacenter als lokale node
Historisch gezien werden datacenters vaak gezien als noodzakelijke maar belastende investeringen, waardoor financiële middelen werden uitgeput zonder direct bij te dragen aan het genereren van inkomsten. Door het toenemende gebruik van AI en deep learning-techniek ondergaan datacenters.een metamorfose en evalueren naar dynamische knooppunten van rekenkracht voor de zeventig procent van alle bedrijfsdata die niet in centrale clouds staat maar in lokale datacenters bij de bedrijven zelf.
In eerdere blogs sprak ik over deze ‘aantrekkingskracht van data’: data trekt elkaar aan en wordt vervolgens zo groot dat het – zowel in energie als tijd – bijna niet meer is te verplaatsen. De AI-fabrieken van de toekomst zullen steeds meer in de buurt van bestaande data worden gebouwd, als je op die data AI-algoritmes los wilt laten. Zoals Dell Technologies op zijn conferentie in Las Vegas afgelopen week ook annonceerde: ‘The Dell AI Factory with Nvidia, turbocharging the AI adoption’.
Door: Hans Timmerman
