UNCTAD berekent kosten voor bereiken van duurzame ontwikkelingsdoelen

De actuele gegevens, gepubliceerd op 18 september tijdens de bijeenkomst van wereldleiders bij de VN in New York, onderstrepen volgens UNCTAD de dringende noodzaak van snelle en gerichte actie. Uit de analyse blijkt bijvoorbeeld dat de 48 ontwikkelingseconomieën te maken hebben met een jaarlijks uitgaventekort van 337 miljard dollar voor indicatoren die verband houden met klimaatverandering, verlies aan biodiversiteit en vervuiling.

“Alleen het verhogen van de fondsen zal geen garantie zijn voor succes”, zegt Anu Peltola, hoofd van UNCTAD Statistics. “Overheden, bedrijven, investeerders en instellingen moeten hun middelen strategisch inzetten.” Uit de analyse blijkt dat landen het maximale uit hun uitgaven kunnen halen door te profiteren van synergie tussen de SDGs. Investeringen in onderwijs bevorderen bijvoorbeeld ook de gendergelijkheid, verminderen de armoede en stimuleren innovatie voor vooruitgang op het gebied van alle SDGs. “Dit heeft grote gevolgen voor economieën met beperkte middelen”, aldus Peltola. “Ze hoeven niet elke dollar uit te geven om elk doel te bereiken.”

Transformatieve trajecten

De UNCTAD-analyse richt zich op zes transformatieve ‘trajecten’ voor duurzame ontwikkeling: sociale bescherming en fatsoenlijke banen, onderwijstransformatie, voedselsystemen, klimaatverandering, verlies en vervuiling van biodiversiteit, energietransitie en inclusieve digitalisering. De trajecten bestrijken indicatoren variërend van het terugdringen van de uitstoot van broeikasgassen en het vergroten van de beschermde bosbedekking tot het garanderen van universele toegang tot elektriciteit en internet, het bevorderen van geletterdheid, het bestrijden van honger en het terugdringen van vermijdbare sterfgevallen.

De kosten variëren tussen 2023 en 2030 van 5,4 biljoen tot 6,4 biljoen dollar per jaar, afhankelijk van het traject. Dit vertaalt zich jaarlijks tussen 1.179 en 1.383 dollar per persoon.

Wanneer dit wordt uitgebreid tot alle ontwikkelingseconomieën, waarbij gebruik wordt gemaakt van de gemiddelde kosten per hoofd van de bevolking voor de 48 economieën in het onderzoek, komen de totale jaarlijkse behoeften uit tussen de 6,9 biljoen en 7,6 biljoen dollar.

Groot verschil in kosten

Gendergelijkheid en voedselsystemen brengen de hoogste kosten met zich mee, terwijl het traject van sociale bescherming en werkgelegenheid het minst duur is, ook al bestrijkt het een breed scala aan doelstellingen die van cruciaal belang zijn voor ons welzijn.

Naar verwachting zal ruwweg 80 procent van de totale uitgaven plaatsvinden in de ontwikkelingslanden met hogere midden- en hoge inkomens uit het onderzoek. Zij worden doorgaans geconfronteerd met de hoogste jaarlijkse kosten per persoon en de grootste financieringstekorten. Hun tekortschieten op het gebied van de energietransitie is bijvoorbeeld verantwoordelijk voor maar liefst 98 procent van de kloof tussen de 48 ontwikkelingseconomieën.

Grootste tekort bij inclusieve digitalisering

Uit de berekeningen blijkt dat er aanzienlijke gaten zitten in het huidige uitgaventraject. Het grootste tekort is te vinden op het gebied van de inclusieve digitalisering, namelijk 468 miljard dollar per jaar. Om deze kloof te dichten zou een stijging van de jaarlijkse uitgaven met 9 procent nodig zijn. Omgekeerd vertoont het traject van sociale bescherming en fatsoenlijke banen de kleinste kloof: 294 miljard dollar, wat een stijging van de jaarlijkse uitgaven met 6% vereist.

De analyse van UNCTAD onderstreept ook de cruciale noodzaak om de mondiale schuldencrisis aan te pakken. Ongeveer 3,3 miljard mensen leven in landen die meer uitgeven aan rentebetalingen op schulden dan aan essentiële openbare diensten zoals onderwijs en gezondheidszorg.

Maar de data onderstrepen ook kansen. Snelle mondiale actie om de financieringskloof op het gebied van gendergelijkheid te dichten zou het bijvoorbeeld voor de meeste van de 48 ontwikkelingseconomieën mogelijk kunnen maken om aan meer dan 60 procent van de gendergelijkheidsindicatoren uit het onderzoek te voldoen.

Over UNCTAD

UNCTAD (United Nations Conference on Trade and Development) is een intergouvernementele organisatie die de belangen van ontwikkelingslanden in de wereldhandel moet bevorderen. Het is het deel van het secretariaat van de VN dat zich bezighoudt met handels-, investerings- en ontwikkelingskwesties. De doelstellingen van de organisatie zijn: maximaliseren van de handels-, investerings- en ontwikkelingskansen van ontwikkelingslanden en hen te helpen bij hun inspanningen om op een rechtvaardige basis in de wereldeconomie te integreren. De conferentie komt normaal gesproken eens in de vier jaar bijeen.